İran ve Suriye arasındaki son askerî anlaşmanın Esed rejiminin İran'a daha fazla bağımlı hâle gelmesi dışında pek önemli bir etkisi olmayacağı açıktır.

Ermenistan’ın saldırıları, askerî politikalarında yaptığı son değişiklikle ilgilidir.

Tahran ile Şam arasında imzalanan askerî iş birliği anlaşması Rusya’yı hedef almaktadır. Anlaşma, Rusya’nın son zamanlarda izlediği politikaya duyulan rahatsızlıkla ilgilidir.

İran’ın Esed ısrarı, Suriye’deki konumunu kaybetme ve Hizbullah ile olan irtibat hattının kesilme korkusundan kaynaklanıyor. İran Esed’in gitmesiyle bölgesel etkisinin zayıflayacağından endişe ediyor.

İran’ın kısa vadede Bavar-373 ile ülke hava sahasının güvenliğini mutlak bir şekilde sağlaması düşük ihtimal olsa da bu yönde bir niyetinin ve imkânın olduğu anlaşılmaktadır.

İran basınında geçtiğimiz hafta öne çıkan haberler

Orta-uzun vadeli tarihsel devamlılıklar ve seçim sonrasındaki siyasal gündeme bakıldığında İsrail’in İran’a yönelik sıcak bir hamle yapma ihtimali oldukça zayıf görünmektedir.

Esed’in Tahran ziyareti ve İran makamlarıyla gerçekleştirdiği görüşmeler, şu aşamada İran’a ait kuvvetlerin Suriye’den çıkma niyetinde olmadığını ve bilakis Esed’in ülkesindeki İran varlığını desteklediğini gösteriyor.

Varşova Konferansı İran’a karşı baskıları daha da artırmayı amaçlarken Soçi zirvesi İran’la diyalogu sürdürmeyi amaçlamaktaydı.

S-300 hava savunma sistemleri, Rusya için bir diplomatik pazarlık unsurudur. Rusya S-300 sistemlerini rakip aktörlerle bazı konularda pazarlık yapmak ve gerektiğinde iş birliğine gitmek amacıyla kullanıyor.

Suriye rejimine yapılan askerî harekatta tarafsız kalmayı seçen Rusya, ABD’yle çatışmaktan imtina ederek bölgedeki ittifak ilişkilerini zedelemiştir.

Moskova’nın sessizliği İsrail’in Suriye hükümet güçlerine karşı sınırsız güç kullanmasına göz yumacağı anlamına gelir mi?