1979 İran İslam Devrimi’nin ardından ülkede inşa edilen siyasal yapıya muhalif olan gruplar sistem içi ve sistem dışı olmak üzere ikiye ayrılmaktadır. Devrim ilkelerine ve sistemin omurgasını teşkil eden Velayet-i Fakih müessesesine ilkesel olarak bağlı olmakla birlikte daha liberal bir toplumsal ve siyasal anlayış benimseyen reformist cenah sistem içi muhalefeti oluştururken bu ilkelere ve müesseseye temelden karşı çıkan gruplar sistem dışı muhalefeti ifade etmektedir. İran İslam Cumhuriyeti’ne bu ikinci anlamıyla muhalif olan unsurlar İran içinde faaliyet alanı bulamamış ve yurt dışında çalışmalarını yürütmeye başlamıştır. Nitekim 1979’dan günümüze kadar geçen kırk yıl boyunca sistem dışı muhalif unsurlar bu pozisyonlarını korumuş ve bu durum koşullardan bağımsız olarak sürmüştür.

...